مدیریت ارزش عمومی: پارادایم نوین در مدیریت دولتی بر پایه ارزش های عمومی

میزان مشارکت  شهروندان در اداره امور عمومی و حکمرانی  متناسب با سیر تطور پارادایم ها و نظریه های علوم سیاسی و مدیریت دولتی در ادوار مختلف تاریخ متفاوت بوده است . پارادایم نخستین در رشته مدیریت دولتی، همان پارادایم مدیریت دولتی  سنتی  مبتنی بر نگرش دولت فن سالار و ابزار گرا است که بر دولت حداکثری  و مشارکت حداقلی شهروندان استوار  بود. با گذار از پادارادیم مدیریت دولتی سنتی به مدیریت دولتی نوین یا همان مدیریت گرایی،  بر  دولت حداقلی و مشارکت حداکثری بازار و بخش خصوصی  تاکید می شد. در ماورای  مدیریت دولتی نوین و حرکت به سوی پارادایم مدیریت ارزش عمومی، پیوند مدیریت دولتی با شهروندان از رهیافت اخلاقی ، ارزشی و  نهادی مورد توجه قرار گرفت. در این پارادایم به ارزش های  حقوق شهروندی ، مردم سالاری ،  نهاد گرایی ، خدمت گرایی، مشارکت،  سرمایه اجتماعی و جامعه مدنی توجه بیشتری نسبت به پارادایم های پیشین مدیریت دولتی شده  است. همچنین  قلمرو  قدرت عمومی در مدیریت ارزش عمومی از حوزه  دولت ، دیوان سالاری های دولتی و بازار  به حوزه های وسیع تری در سطح جامعه مدنی و شبکه های حکمرانی توسعه یافته است و شرکاء و بازیگران زیادی از بخش های مختلف دولت، بنگاه های تجاری و سازمان های مردم نهاد در خلق ارزش های عمومی و پاسداشت ارزش های عمومی مشارکت دارند.